Romeinse zuil


Definitie

Een Romeinse zuil is een verticaal, cilindervormig architectonisch element dat vaak wordt gekenmerkt door zijn zware, robuuste uitstraling en decoratieve details zoals kapitelen aan de bovenkant.

Omschrijving

Romeinse zuilen worden gekenmerkt door hun structurele functie in de architectuur, waar ze dienen als dragende elementen voor horizontale belastingen. Deze zuilen worden meestal gebruikt in colonnades, portieken of als ondersteuning voor bogen. De zuilen zijn meestal gemaakt van steen of marmer en kunnen verschillende orders volgen, zoals Dorisch, Ionisch of Corinthisch, die variëren in hun decoratieve details en proporties. In de Romeinse architectuur waren zuilen vaak onderdeel van tempels, basilieken, badhuizen en openbare gebouwen. Onderhoud van Romeinse zuilen omvat regelmatige inspectie op scheuren of erosie van het materiaal, evenals het behoud van eventuele decoratieve elementen.